Najpowszechniej znanym kosztem, wiążącym się z kredytem jest jego oprocentowanie, które jest dostępne dla kredytobiorcy w dwóch opcjach. Oprocentowanie zmienne jest oparte o stały zarobek banku, oraz odpowiednią stawkę WIBOR. Ustalając swoją marżę (stawkę) bank bierze pod uwagę czynniki niezależne od klienta, na przykład sytuację rynku, koniunkturę, wysokość WIBOR oraz swój apatyt na ryzyko, ilość depozytów oraz oferty konkurencji. Z drugiej strony, przy ustalaniu marży, bank zwraca uwagę na wkład własny klienta na podstawie wskaźnika Loan To Value, cel kredytu, skorzystanie usług sprzedaży wiązanej, współpracę z danym bankiem, wysokość wynagrodzenia oraz kwotę kredytu. Opierając się na wskaźniku LTV bank dowiaduje się, jak wysokie jest zaangażowanie klienta w stosunku do wartości nieruchomości – im jest ono wyższe, tym wskaźnik jest niższy, co zmniejsza ryzyko. Koszty różnią się w zależności od celu kredytu – najtańszy jest cel mieszkaniowy, droższe są konsolidacje kredytów gotówkowych/kart kredytowych/limitów, natomiast najdroższe są pożyczki hipoteczne bez wskazania celu. Do usług sprzedaży wiązanej zaliczają się między innymi konto, karta kredytowa oraz ubezpieczenie na życie lub nieruchomości, natomiast bazując na współpracach z bankiem, niektóre z nich są w stanie obniżyć marżę dla dotychczasowych klientów. Zależnie od wysokości wynagrodzenia i przelewania go na ROR banki stosują różne marże, natomiast w niektórych instytucjach można spotkać się z zasadą „im wyższa kwota kredytu, tym niższa marża”. W oprocentowaniu zmiennym ważny jest WIBOR (Warsaw Interbank Offered Rate), czyli koszt zakupu pieniądza przez bank na określony czas. Istnieje sześć rodzajów WIBOR z różnym okresem czasowym: WIBOR ON (jednodniowy), WIBOR TN (jednodniowy od następnego dnia roboczego), WIBOR 1M (jednomiesięczny), WIBOR 3M (trzymiesięczny), WIBOR 6M (półroczny) oraz WIBOR 12M (roczny). W przypadku kredytów hipotecznych, najczęściej stosowane są stawki WIBOR 3M oraz WIBOR 6M. Stawki wszystkich WIBOR niezależnie od okresów, ulegają codziennym zmianom, gdyż banki na różne okresy pożyczają sobie środki finansowe. Wysokość tych wskaźników jest ustalana każdego dnia na bazie danych, jakie banki podają o godz. 11.00 w dni robocze. Banki są zobowiązane do zawierania między sobą transakcji po stawkach nie niższych od ustalonych. Ze względu na codzienne zmiany wskaźników w umowach kredytowych, banki wprowadzają zapisy określające w których dniach będą zmieniać swoje stawki WIBOR przy umowie, a także okres, z którego stawka WIBOR zostanie określona przy uruchomieniu. Przy umowach kredytowych opartych o WIBOR 3M zmiana będzie następowała co 3 miesiące, natomiast przy wskaźniku WIBOR 6M, będzie to działo się co pół roku.
Kolejnym typem oprocentowania jest oprocentowanie stałe, a konieczność ich wprowadzenia do ofert banków wynika z rekomendacji Komisji Nadzoru Finansowego. Ten regulator bankowy wyraził oczekiwanie, by część udzielanych przez banki kredytów hipotecznych była oparta o stałą, lub okresowo stałą, stopę procentową. Na wprowadzenie tego rozwiązania banki mają czas do połowy 2021 roku; w początkowym jego okresie tylko 4-5 banków oferowało kredyty z czasowo stałym oprocentowaniem, natomiast jeden oferował kredyt ze stałym oprocentowaniem przez cały czas kredytowania. Przy tym typie oprocentowania, bank określa jego wysokość na okres 5 lat, a po nim daje klientowi możliwość wyboru oprocentowania stałego na okres kolejnych 5 lat (oferta jest konstruowana od nowa), lub przejście na oprocentowanie zmienne, zgodne z bieżącą ofertą banku. Niektóre banki częściowo informują w jaki sposób jest wyliczane oprocentowanie. Na przykład, do wyliczenia oprocentowania bank przyjmuje stałą stopę bazową, którą wylicza wedle własnej metodologii i marży. Stała stopa bazowa zmienia się każdego dnia, jednak w umowie zapisana jest stała stopa z dnia FI, jeśli podpisanie umowy nastąpiło w ciągu 14 dni od wygenerowania FI. Inne z banków w ofercie podają wysokość stałego oprocentowania obowiązującego przez kolejne 5 lat.